باید بگویم که نباید تصور کرد که اینها لب بشقابی مادر زاد هستند ، بلکه
مادران قبیله لب های دختران خود را از کودکی به این شکل در می آورند بدین
ترتیب که در کودکی طی مراسمی سوراخی درلب پائین ایجاد می کنند و یک دکمه از
عاج فیل را که در نظرشان بسیار گرانبهاست داخل سوراخ قرار می دهند و
بتدریج که ایام سپری می شود و دختران رشد می کنند مادران هر شش ماه یکبار
دگمه بزرگتری جانشین آنها می کنند و در هفده یا هجده سالگی که قطر دکمه ها
به هشت سانتیمتر می رسد و تحمل وزن آن برای لب دخترها غیر مقدور
است دگمه هایی که از جنس چوب بسیار سبکی است جانشین دگمه های عاج می
سازند و به مرور زمان آن را نیز عوض می کنند و دکمه های چوبی بزرگتری را
جایگزین می کنند بطوریکه در چهل سالگی دکمه لب آنها همانطور که مشاهده می
کنید به اندازه یک نعلبکی چای خوریست که دیدار آنها
انسان را به یاد منقار پرندگان پیش از تاریخ می اندازد .
جالب است بدانید دختری که در این
قبیله ، لب بشقابی نداشته باشد در نظر مردان و زنان این قبیله دور از تمدن
است . همانطور که اگر یک زن پاریسی ناخن های بلند لاک زده نداشته باشد در
نظر مدپرستان عجیب جلوه می کند . بیشتر اوقات زنان لب بشقابی صرف تعویض و
تبدیل دکمه های درشت عاج و یا چوبی ای می شود که در لب خود نصب کرده اند .
زنان قبیله برای انجام این کار دردها و ناراحتی های شدیدی
را تحمل می کنند و از تحمل این درد ها هیچ هدفی جز جلب توجه مردان قبیله
را ندارند و حقیقت این است که در این قبیله دختر و یا زن دلخواه مرد آن است
که لب بزرگتری داشته باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر